Yavru Tavşan ve Mendil Masalı

 


Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde ormanın birinde yaşayan tavşan varmış. Küçük tavşan ailesi ile birlikte yaşıyormuş. Ormanda yaşayan yavru hayvanların hepsi ile arkadaşmış. Her gün dışarıda yavrularla birlikte oyunlar oynar eğlenirmiş.

Günlerden bir gün anne tavşan evde temizlik yapmaya başlamış. İsterse yavru tavşanının dışarı çıkabileceğini söylemiş. Fakat tavşan dışarı çıkmak istememiş ve annesini izlemek istediğini söylemiş. Anne tavşan evinde temizliğe başlamış. Bir çok yeri sürüp, silmiş. Daha sonra yatak odasında bulunan sandığı açmış ve meraklı yavru tavşan hemen annesinin yanına gitmiş. Anne tavşan sandıkta duran eşyaları çıkarıp temizlemeye başlamış. O an da yavru tavşanın dikkatini küçük bir mendil çekmiş. Bu mendil bembeyaz ve kenarları inci boncuklarla çevriliymiş. Yavru tavşan mendile doğru eğilmiş ve sandığın içinden almış. Mendili çok beğenen yavru tavşan annesinden bu mendilin kendisinin olmasını istemiş. Annesi kaybetmemesi koşuluyla mendili yavrusuna vermiş. Yavru tavşan mendili almasının mutluluğu ile evden çıkmış ve mendili arkadaşlarına göstermek için ormanın derinliklerine doğru koşmuş. O kadar hızlı koşmuş ki arkadaşlarının yanına gittiğinde mendili cebinden çıkarmak istemiş ama mendil orada yokmuş. Yavru tavşan anda mendili kaybettiği için çok üzülmüş ve ağlamaya başlamış. Yavru tavşanın ağladığını gören yavru hayvanlar hemen tavşanın etrafını sarmış, neden ağladığını sormuş. Yavru tavşan annesinden mendili aldığını ve onlara göstermek için koştuğunu, mendili kaybettiğini anlatmış. Arkadaşları yavru tavşana çok üzülmüş ve ona yardım edebileceklerini anlatmışlar. Yavru tavşan gözyaşlarını silmiş ve hangi yoldan geldiğimi arkadaşlarına göstermiş. Yavru hayvanlar; zebra, kanguru, fil, kaplumbağa, maymun ve ceylan üzgün tavşana yardım etmek için mendili aramaya başlamışlar.

Ne kadar çok arasalar da bir türlü güzel mendili bulamamışlar. Tam mendilden ümitlerini kesmişler ama o anda yavru sincap elinde mendille arkadaşlarının yanına gelmiş. Sincap “Merhaba arkadaşlar, bakın tavşanların kapısının önünde ne buldum. Çok güzel değil mi?” demiş. Tavşan mendili görünce koşup arkadaşına sarılmış. “Bu mendil annemin mendili. Ben çok beğendiğim için bana vermişti. Ama ben onu kaybettiğimi sandım ve arkadaşlarımla saatlerdir onu arıyorum. Bulduğun için çok teşekkür ederim” demiş. Sincap mendili arkadaşı tavşana vermiş. Mendilin bulunmasıyla bütün hayvanlar rahat bir nefes almış. Tavşan arkadaşlarına birazdan geleceğini söylemiş ve eve koşmuş. Annesine mendili geri vermiş. Hatıraları saklayabileceği yaşa geldiğinde mendili tekrar almak istediğini ama şuan değerli eşyaları saklamak için küçük olduğunu söyleyip annesine sarılmış. Masal da burada bitmiş.


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Karınca Masalları

Resim
  Günlerden bir gün bir karınca krallığı varmış. Bu krallıkta karıncalar iş bölümleri yapmış ve çalışarak krallığı büyütmüşler. Ama bazı karıncalar varmış ve bu karıncalar herkes çalışırken tembellik yapmaya ve çalışmaktan kaçmaya başlamışlar. Bu karıncalardan biri de  Muhittin  mış.  Muhittin  genç bir  karıncadır ve çalışmayı hiç sevmezmiş. Bir gün Ali adında bir karınca bu duruma çok sinirlenmiş ve bizim tembel karıncamıza ders vermek istemiş. Diğer karıncalara da bu durumu anlatmış ve bir karar vermişler. Muhittin ın erzak vermemeye ve diğer karıncaların işe yetişemediğini söylemeye karar verirler. Günler geçmiş Muhittin çok acıkmış ve kendisine için yemek bulmak istemiş. Yemek arama macerasına atıldığında ise diğer karıncalar çok sevinmiş ve merakla onu izlemeye gitmişler.  Macerada tembel karıncamız Muhittin yemek buldukça bu işi sevmiş ve daha fazla bulmaya başlamış. Bunu gören diğer karıncalar çok mutlu olmuş ve koşup ona yardım etmeye başlamış. Bu günden sonra da tüm karıncala
Devamı

Bir Altın Balık Masalı

Resim
  Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde, kalbur saman içinde; pireler berber, develer tellal iken, ben anamın beşiğini tıngır mıngır sallar iken köyün birinde yaşlı bir balıkçı ve karısı yaşarmış. Zor geçinen bu iki ihtiyar karınlarını doyurmak için balık tutarmış. Günün birinde yaşlı balıkçı sabahın erken saatlerinden evden çıkmış. Bugün karınlarını doyumak için karısı ve kendisine mutlaka bir balık yakalaması gerekiyormuş. Yaşlı balıkçı yavaş yavaş balık tutacağı yere gitmiş ve ağını atmış. Beklemiş balıkların gelmesini. Birden ağ çok ağırlaşmış. İçinde sadece küçük bir altın balık varmış. “Bırak beni yaşlı balıkçı! Karşılığında sana sihirli bir şekilde istediğin her şeyi vereceğim! ”. demiş balık. Alçakgönüllü ve iyi olan yaşlı adam, “Hiçbir şey istemiyorum, sevgili küçük balık, sen yoluna devam et” demiş ve balığı ağdan kurtarmış. Yaşlı balıkçı eve döndüğünde karısına her şeyi anlatmış. Karısı yaşlı adamın davranışına çok sinirlenmiş ve bağırarak; “Küçük balığa geri dön ihtiyar
Devamı

Kıvırcık ve Yeşim’in Masalı

  Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde çiftlikte yaşayan bir koyun varmış. O koyunun adı Kıvırcık mış. Kıvırcık’ın tüyleri çok güzelmiş, hepsi bukle bukle ve bembeyazmış. Kıvırcık’ın en yakın arkadaşı ise çiftliğin sahibinin kızıymış. O kızın adı da Yeşim miş. Yeşim ve Kıvırcık günlerini oyun oynayarak, koşarak geçirirlermiş., Günlerden bir gün Kıvırcık ot yiyormuş, Yeşim koşarak Kıvırcık’ın yanına gelmiş. Yeşim “Kıvırcık babam elinde makasla geliyor kaçman lazım” demiş. Kıvırcık ne olduğunu anlamadan Yeşim’in peşine düşmüş. Yeşim önce Kıvırcık arkada çimlerde koşuyorlarmış. Bir süre kaçtıktan sonra buldukları ağacın arkasına saklanmışlar. Yeşim çantasından çıkardığı suyu önce kendisi içmiş daha sonra bir kaba Kıvırcık için su koymuş. İki arkadaş birbirlerine yaslanarak bir süre uyumuşlar. O sırada Yeşim’in anne ve babası iki yaramazı aramaya başlamışlar. Her yere bakmışlar ama hiç bir yer de bulamamışlar. Çiftlikten çıkmışlar ve daha uzakta ki yerlerde aramaya
Devamı